Deelder’s uitvaart, Manuel Kneepkens
De uitvaart van Jules Deelder op Hofwijck had plaats op oudejaarsmiddag 2019. Ik had er een uitnodiging voor. Later op die dag zou er nog een grote afscheidsherdenking zijn in de Doelen voor heel Rotterdam. Ik besloot, het was redelijk … Lees verder
Ventieltjes, proza om het gemoed te luchten, door Ruud Minnee
Onbegrijpelijkheid Het is rustig op het Bureau ter Bevordering van de Onbegrijpelijkheid (BtBvdO). De zon heeft door de glas-in-loodramen een bijna psychedelisch tapijt gelegd. Jaap Deklier speelt verveeld met zijn Rubik’s kubus SL-pro de luxe, terwijl zijn collega Johan Jobsik … Lees verder
Zonneslag, Ricus van der Kwast
Het is donderdagochtend, de laatste van juni, en het belooft een snikhete dag te worden in Lyon. Ik heb wat uren te doden en wil de stad opsnuiven. Uitwaaien, noem ik dat altijd. Maar kun je dat woord gebruiken bij … Lees verder
Een beetje over schrijven ook, door Bas Tuurder
Vergeef me. Ik denk: ik kan het altijd vragen. En als vragen kan, kan zeggen ook: ‘vergeef me’. De punten van mijn schoenen lijken het niet te weten, of ik wel bevelen heb te geven, en ze verwarren me, die … Lees verder
Tegen de avond begin ik met schrijven, Willemien de Rooy
‘s Nachts word ik wakker met moeie armen, het lijkt of mijn bloed stroop is en moeilijk door mijn aderen stroomt. Ik denk dat ik zware dromen heb en al herinner ik me deze dromen niet, het gevoel in mijn … Lees verder
De eland, door Guido Eekhaut
Ik ben er stellig van overtuigd dat de man die ik kende als Martinus Brons nooit, maar dan ook nooit, de intentie had in mijn woonkamer te verschijnen onder de vorm van een eland. Nu is een eland een machtig … Lees verder
Ventieltjes, proza om het gemoed te luchten, door Ruud Minnee
JAN DE VRIES IS ZIEK ‘Ik heb me ziek gemeld Joke, de wereld draait niet om mij.’ Zijn vrouw kijkt hem verschrikt aan: ‘Maar…, maar, dat doet ie wel!’ Jan kan alleen maar zuchten. Even later verschijnt op miljoenen beeldschermen … Lees verder
De Wonderbaarlijke Reis naar Le Carla-Bayle, Manuel Kneepkens
Bij het overlijden van de Franse politicus Jacques Chirac herleefde bij mij de herinnering aan de wonderbaarlijke reis naar het Franse dorp Le Carla-Bayle, die ik als raadslid van de gemeente Rotterdam in Oktober 1995 heb mogen maken. Juist … Lees verder
De dansenden, Rob Verschuren
In de tuin van een halfvrijstaande woning in de buitenwijk van een middelgrote stad zitten prof. dr. Jacob van den Akker, emeritus hoogleraar in de vergelijkende literatuurwetenschap, auteur van het standaardwerk An analysis of form and vision in Chekhov’s major … Lees verder
De berg, Ishana Sayag
Ik stond beneden. Roy en Daantje waren de helling al aan het beklimmen, niet eens over het officiële wandelpad. Jaloers keek ik hoe ze resoluut voortstapten, steeds verder de heuvel op. Míjn schoenen zonken in het natte riet en de … Lees verder
Ventieltjes, proza om het gemoed te luchten, door Ruud Minnee
APPEL ‘Het staat hier toch echt’ – Vezels – Vitamine A, B1, B2, B6, B12, en itamin C – Natrium – Kalium – Calcium – Magnesium – Fosfor – Ijzer – Koper – Zink… ‘Dat kan wel zijn Eva, maar … Lees verder
Leo’s begrafenis, Ries Roowaan
Vandaag was mijn begrafenis. Eerlijk gezegd heb ik daar de laatste dagen nauwelijks aan gedacht. Zo vreemd als dat wellicht klinkt. Natuurlijk zag ik het aankomen maar evengoed ging ik er telkens weer snel aan voorbij, alsof het niets met … Lees verder
Het ware verhaal van de slang, Rob Verschuren
Als je denkt dat ik rood ben, met horentjes en bokkenpootjes, dan heb je het mis. Ik kan elke gedaante aannemen die ik wil. Die van jouw vrouw of jouw man bijvoorbeeld. Misschien doe ik dat nog wel eens. … Lees verder
De Theorie van Achronie, Emanuel Claessens
Op een ochtend in de lente werd ik wakker van het gedreun van zware machines. De potten en pannen in mijn keuken rammelden en de fotolijstjes vielen van het dressoir. Toen ik de gordijnen openschoof zag ik dat werklieden bezig … Lees verder
Vandaag kom ik Adriaan tegen, door Willemien de Rooy
Ik weet niet of hij Adriaan heet, maar ik herken hem van verre aan zijn gitaar en zijn dichtgeknepen ogen, een zwerver denken de mensen, zo eentje die ’s morgens al vroeg aan de drank gaat. Zeiden we elkaar al … Lees verder
Het grootste orgaan,
Werner de Valk
Het is vijf uur geweest dus alles wat we nu nog doen is vrijwillig. Ik verzamel mijn papieren, doe ze in mijn map en klap mijn laptop dicht. Maar de mensen aan mijn tafel kijken mij aan. ‘Waar ga je … Lees verder
Verward, Michiel Hanon
Op een middag liep ik vanaf mijn huis in het Haagse Statenkwartier via de Bleiswijkstraat naar het vlakbij gelegen Gemeentemuseum. Net toen ik een zijstraat overstak, kwam daar een mooie, luxe BMW in draaien. De chauffeur van deze auto ontwaarde … Lees verder
Nik de Furie, door Marcel Ozymantra
Tom Kavelaar had hetzelfde gevoel voor avontuur als ik. Over een paar dagen was het Sinterklaas. In de ochtend waren hij en ik op het veld achter onze straat bij elkaar gekomen om te voetballen. Dat was waar regelmatig hele … Lees verder
Het model, door Martien Bos
Net als de eerste keer toen ik op dat adres aankwam, werkt de bel niet. Natuurlijk, wat had ik verwacht. Ik ben zenuwachtiger dan een minuut geleden, dan tien seconden geleden. Anders voel ik nooit mijn hart kloppen, nu wel. … Lees verder
Een vreemde snuiter, door Mischa van den Brandhof
Afwijzingsbrief Beste Miguel, Bedankt voor je manuscript In het Licht van de Maan. Wat interessant om te lezen dat je het getypt hebt op de portable Olivetti van je grootvader, zo te zien met een 8pt Veronese. De plot is … Lees verder
