Auteur Archief: Jan Rodenburg
Extaze 2010-2019
De meeste extases zijn kortstondig, deze extaze heeft tien jaar geduurd. Van 2010 (0-nummer) tot en met 1019 (nummer 32) heeft Literair Tijdschrift Extaze zowel qua vorm als qua inhoud een lijn gevolgd die door lezers en schrijvers als ‘apart’ … Lees verder
Deelder’s uitvaart, Manuel Kneepkens
De uitvaart van Jules Deelder op Hofwijck had plaats op oudejaarsmiddag 2019. Ik had er een uitnodiging voor. Later op die dag zou er nog een grote afscheidsherdenking zijn in de Doelen voor heel Rotterdam. Ik besloot, het was redelijk … Lees verder
Kralinger Popfestival – Forever young, Manuel Kneepkens
Waar zijn de zomers gebleven, de lachende zomersdat wij, blowend, in het gras lagenin elkaars armen? zo in extasedat het leek alsof de Van Brieneroordbrugaan onze teennagels hing twee Bloemenkinderen het water was veel te diep… en waar … Lees verder
Nieuwe recensie: Cilja Zuyderwyk, Lieve Vogel
Cilja Zuyderwyk, Lieve Vogel, Brave new books (2019) – Ricus van der Kwast
Nieuwe recensie: Rob Verschuren, Het karaokemeisje
Rob Verschuren, Het karaokemeisje, Haarlem 2019 (In de Knipscheer) – Cor Gout
De content uitnutten langs multimediale kanalen, Carl Stellweg
Hij stapt de metro uit en meteen is alles vertrouwd. Alsof hij nooit is weggeweest. Even gedachteloos als vroeger loopt hij door de poortjes en komt dan in het tochtige halletje van het kleine treinstation waar ook de metro stopt. … Lees verder
Ventieltjes, proza om het gemoed te luchten, door Ruud Minnee
LOT Hij had het zo graag gewild; een rijk en bourgondisch leven vol weelde, aanzien en mooie spullen. Zijn ambities waren echter blijven steken in een Vinex-wijk en een saaie kantoorbaan. Maar door eindeloze meditaties, trainingen en een lieve vriendin … Lees verder
In Liefde Knoeyende 12, Tysger Boelens
Columns over enkele van de beste nonsensgedichten uit de wereldliteratuur Wat is het mooiste Nederlandse nonsensgedicht? Voor de meeste lezers zou het waarschijnlijk gaan tussen ‘De blauwbilgorgel’ van Buddingh’, waarmee deze kleine reeks columns opende, en ‘Barlemanje’, waarmee de reeks … Lees verder
Nieuwe recensie: Jana Arns, Het is het huis dat niet goed alleen kan zijn
Jana Arns, Het is het huis dat niet goed alleen kan zijn, Leuven 2019 (Uitgeverij P) – Felix Monter
Extaze in de Houtrustkerk, presentatie Extaze nr. 32, de nabeelden
Donderdagavond 28 november werd het tweeëndertigste nummer van Extaze gepresenteerd, de laatste in de vorm en inhoud waarin die is gegoten. Met als thema ‘De onzichtbare schrijver’, gebaseerd op het boek De literatuur draait door van Sander Bax. Sander Bax … Lees verder
Terugluisteren in Het woordenrijk op Den Haag FM over de lancering en de presentatie van de nieuwe Extaze: ‘De onzichtbare schrijver’.
Klik hier voor de uitzending van 24 november.Om:29:00 Agenda met o.a.: Literair Tijdschrift Extaze (Houtrustkerk Den Haag, 35:30 Anne-Tjerk over Extaze, de onzichtbare schrijver 41:00 Anne-Tjerk: Onderweg, de reis als doel45:30 Anne-Tjerk Mante & Micha Gotz – Ruis, 201950:00 Drie … Lees verder
Extaze tweeëndertig: ‘De onzichtbare schrijver’
Op donderdag 28 november werd de nieuwe Extaze: ‘De onzichtbare schrijver’ gepresenteerd in de Houtrustkerk in Den Haag. De nieuwe Extaze is verkrijgbaar vanaf 28 november (Alle mooie vorige nummers zijn direct te bestellen bij corgout-at-extaze.nl) De onzichtbare schrijver ESSAYS … Lees verder
Ventieltjes, proza om het gemoed te luchten, door Ruud Minnee
Onbegrijpelijkheid Het is rustig op het Bureau ter Bevordering van de Onbegrijpelijkheid (BtBvdO). De zon heeft door de glas-in-loodramen een bijna psychedelisch tapijt gelegd. Jaap Deklier speelt verveeld met zijn Rubik’s kubus SL-pro de luxe, terwijl zijn collega Johan Jobsik … Lees verder
28 november, Extaze in de Houtrustkerk, presentatie Extaze 32:
‘De onzichtbare schrijver’
De presentatie van het literair tijdschrift Extaze 32, getiteld ‘De onzichtbare schrijver’, sluit thematisch aan op het boek De literatuur draait door van Sander Bax. Wanneer wordt de schrijver onzichtbaar? Wanneer hij verstrikt raakt in de wetten van de mediacultuur. … Lees verder
Zonneslag, Ricus van der Kwast
Het is donderdagochtend, de laatste van juni, en het belooft een snikhete dag te worden in Lyon. Ik heb wat uren te doden en wil de stad opsnuiven. Uitwaaien, noem ik dat altijd. Maar kun je dat woord gebruiken bij … Lees verder
Recensie 10 voor 10. Tien Extaze-dichters van de jaren tien door Thomas Möhlman in Awater 2019 najaar.
Een beetje over schrijven ook, door Bas Tuurder
Vergeef me. Ik denk: ik kan het altijd vragen. En als vragen kan, kan zeggen ook: ‘vergeef me’. De punten van mijn schoenen lijken het niet te weten, of ik wel bevelen heb te geven, en ze verwarren me, die … Lees verder
Tegen de avond begin ik met schrijven, Willemien de Rooy
‘s Nachts word ik wakker met moeie armen, het lijkt of mijn bloed stroop is en moeilijk door mijn aderen stroomt. Ik denk dat ik zware dromen heb en al herinner ik me deze dromen niet, het gevoel in mijn … Lees verder
1 november en Spoorzoeker, Steven Van Der Heyden
1 november ik zal nooit je schouderbladen schrapen, wervels tot een ruggengraat puzzelen, je een nieuwe huid aanmeten of je stembanden lijmen. vanuit een precieze hoek heb ik je aders niet geopend, geen kwaad bloed verspild. de donkerste draad rond … Lees verder
Nu en Schuilkelder, door Els de Groen
Nu Bijwoorden van tijd moeten geen kapsones krijgen. Ze bakenen de tijd niet af maar spannen ermee samen. Nu wordt later, later nu en nog weer later vroeger. Hapering is perceptie, maar… nu is een driftig woord dat zijn zin … Lees verder
