Tag Archieven: Theo van der Wacht
Er nooit dichter vandaan,
Theo van der Wacht: Over (h)eerlijk òverdrijven gesproken…
Bubbels en bellen Zowel aangewaaid als aangelokt, het horen en aanzien van bellen en bubbels, van prullen als proppen op de kermis verschoten, glans van niets zeggende dingen, plastic roos van de troostprijs, de nasmaak van zoetstof, die verzaligde, smoezelige … Lees verder
ALLE HENS – 2017 (een danscantate), Theo van der Wacht
Het voetlicht pint een schip dat oprijst uit een golfdal. Grondzeetjes belagen het decor. Een knikje van de regisseur, en de scheepskapel schiet in postuur. Op de ouverture van Händels Watermusic overspoelen ballerina’s het toneel. Oliegoed als kledij. Spitzen zoeken … Lees verder
Het nieuwe nummer: ‘Water-Zee’
Een dubbelnummer, gedrapeerd rond Een (on)mogelijke reisgenoot, een poème fleuve van Theo van der Wacht Met o.a. het prachtige essay ‘De intimiteit van water en het water van de intimiteit’ van René ten Bos, winnaar Socrates Wisselbeker 2016. Verder essays, … Lees verder
Beste Penelope, door Theo van der Wacht
(On)mogelijke brief aan ‘mijn’ bet-betbetovergrootmoeder Waarde oma, Als ik in Griekenland ben om de plaats te bezoeken, waar op ruim honderd vadem diep de overblijfselen van mijn vader op de zeebodem rusten, moet ik altijd even aan u denken, u, … Lees verder
Enkele herinneringen en gedachten in verband met Frans Kellendonk, door Theo van der Wacht
Najaar 1984, op de dagveerboot van Harwich naar Hoek van Holland. Op zoek naar een slaapstoel in het stiltecompartiment van het schip zag ik hem zitten, verzonken in zijn lectuur, de schrijver Frans Kellendonk, wiens uiterlijk ik alleen nog van … Lees verder
