Stradivarius, Manuel Kneepkens

Er gaat een man
een antiekzaak binnen
in de Passage in Den Haag

Hij koopt daar een Stradivarius
Die stond al maanden in de etalage
Te duur voor gewone stervelingen

Hij neemt de tram naar Scheveningen
de Stradivarius onder zijn arm
Het wordt al avond

De kindercarrousel draait al niet meer
De lichten op de Boulevard pinken
een voor een aan

De man daalt traag de trap af naar het strand
En loopt… rechtstreeks de branding in
dieper en dieper in zee

De Stradivarius houdt hij met beide handen
boven zijn hoofd
Zo gaat hij kopje onder

De Stradivarius drijft op de golven
En zinkt dan plotseling ook
Die is nu niets meer waard

Misschien dat een zeemeermin
die eens zo kostbare viool terugvindt
en er dan Mozart op speelt of Bach…

En dat die zelfmoordenaar daar dan naar luistert
gelukzalig, met schelpen
op zijn oren…

wie weet…

Zonde van die Stradivarius is en blijft het !

Dit bericht is geplaatst in Poëzie. Bookmark de permalink.

Reacties zijn gesloten.