Oskar Lens
S O M S
Soms denk ik wel eens…
waarom spring ik niet
in het Verversingskanaal
maar dan zie ik de kleuren
van Oskar, de wilde kleuren
van Oskar, en dan denk ik:
Ach.
De kleuren van Oskar zijn die
van een kwaaie haiku
figuren ontmoeten elkaar,
maar kleuren botsen
stillevens spatten uiteen
bloemen springen de vaas uit
en vogels zuipen.
Potten doen wat potten
moeten doen: schenken
continenten verschuiven, en
landkaarten worden beschreven
vlakten gaan ten onder aan
dreigende golven, maar
het avondland gaat niet teloor.
De kleuren van Oskar
verbleken niet, en ook de vorm
blijft hecht. De vorm is
als een cloisonné, stevig als
een smeedwerk. De contour
houdt de kleur vast
in een forse omhelzing.
Oskar’s kleuren zijn als de rauwe stem
van Zarah Leander
‘Kann denn Farbe Sünde sein?’
Natuurlijk. levenslust blijft niet onbestraft.
Soms denk ik wel eens:
waar is ook weer het Verversingskanaal?
Maar het verversingskanaal is vol.
Mannen zijn niet meer wat ze waren
vrouwen zijn eeuwig.
Het feest zit in de kleur.
En dan denk ik: soms.
(Bij de opening van de tentoonstelling van Oskar Lens in de tuingalerie van Pulchri Studio, 26 januari 2013)
John Sillevis
