Op donderdag 28 november werd de nieuwe Extaze: ‘De onzichtbare schrijver’ gepresenteerd in de Houtrustkerk in Den Haag.
De nieuwe Extaze is verkrijgbaar vanaf 28 november
(Alle mooie vorige nummers zijn direct te bestellen bij corgout-at-extaze.nl)
De onzichtbare schrijver
ESSAYS
Het thema van Extaze 32, ‘De onzichtbare schrijver’, is gebaseerd op Sander Bax’ studie De literatuur draait door. Ook na het verschijnen van dat boek kreeg hij in de PR rond Ilja Leonard Pfeiffer’s Grand Hotel Europa en Peter Buwalda’s Otmars zonen bevestigingen van wat hij in zijn onderzoek had geconstateerd. Beide auteurs worden gepresenteerd als succesvol, in interviews wordt voortdurend gevraagd naar de band tussen hun werk en hun leven (ofwel: is het werk ‘authentiek’, is het ‘echt?) en in beide gevallen wordt het werk gerelateerd aan de buitentextuele (politieke) werkelijkheid waarnaar in de roman verwezen wordt. Net als Sander Bax in zijn essay De regels van de literaire mediacultuur verduidelijkt Coen Peppelenbos in Hier is mijn bloed diens waarnemingen (in Peppelenbos’ woorden: ‘veel van wat je in je leven hebt meegemaakt te gelde maken’ en ‘de autobiografische laag versterkt de authenticiteit) met voorbeelden: een interview van Wim Brands met L.H.. Wiener en een talkshowgesprek van Eva Jinek met Oscar van den Boogaard. Arie Storm stelt in De noodzaak van eenzaamheid vast dat televisie een massamedium is en in haar vorm en inhoud niet bevattelijk voor subtiliteit, stilte en duisternis. Het medium tv is vreemd aan literatuur, ze zal altijd haar aandacht richten op schrijvers die meedoen aan het doorbreken van stilte en duisternis. Goede schrijvers en lezers zijn eenzame personen en vanuit hun diepste wezen slecht, asociaal en negatief. Elke poging om die eenzaamheid en dat gevoel voor het slechte te verminderen leidt af van wat literatuur is.
Chrétien Breukers liet zich in zijn essay In onwetendheid schuilt een wrede schoonheid inspireren door een, ook in dit nummer afgedrukte, column van
Rosanne Hertzberger (NRC 12/7/19). In dat stuk vraagt Hertzberger zich af of boekhandels nog moeten blijven bestaan. Breukers ziet de logistiek van de boekhandel als een anachronisme en ‘de betere boekhandel’ als een tempel voor het ‘hoge en schone’. Het liefst zag Breukers dat de wurgende consensus over literatuur werd losgeschud door een nieuwe avant-garde van cultuurliefhebbers.
KORTE VERHALEN
Dorien Dijkhuis
Pieter Drift
Boudewijn van Houten
Arjen van Meijgaard
Christiaan Ronda
Inge Schollen
GEDICHTEN
Catharina van Daalen
Job Degenaar
Mattijs Deraedt
Philip Hoorne
Leen Korenhoff
Hanz Mirck
Bert Struyvé
STRIP
Rob H. Bekker en Taconis Stolk
BEELD
Andrei Roiter
Vormgeving binnenwerk, omslag en illustratie omslag: Els Kort
