Korte toelichting bij: EEN (ON)MOGELIJKE REISGENOOT, Extaze 17/18

Een gedicht maak je niet alleen J.H.Leopold

De cyclus Een (on)mogelijke reisgenoot bevat een belangrijk deel van de gedichten die ik sinds mijn late debuut  in 1993 heb geschreven. Eerst onlangs  heb ik gepoogd  de schijnbare samenhang van die ‘literaire reis’  zowel te verduidelijken als te belichten.  Die vermeende ‘rode draad’ verliep (en verloopt)  al even springerig  als mijn eigen levensweg (leesgedrag) dat deed en soms nog doet. Niet vies en gevrijwaard van ‘avontuur ‘, geïnspireerd en aangevuurd door  ideeën, beelden en citaten  uit de Letteren en Schone Kunsten, vanaf de klassieke oudheid tot zeg maar de ochtendkrant  van een half uurtje geleden. Het relaas van een boekenwurm?  Ik verwijs dan graag naar het motto van Leopold  hierboven. Het ‘verhaal’ speelt zich af na een oorlog, de zoveelste. Weer een vader die niet terugkeert, een moeder die de hoop maar niet opgeeft en een zoon die zich opmaakt voor een zoektocht.                                                                                                                                                                                                     Ook in deze ‘Reis’ wordt er ongeneerd naar de eeuwige  vluchteling (Aeneas) en de voorbeeldige thuisvaarder (Odysseus) verwezen. Ook in dit relaas stuit de lezer op  ‘liefde’ allerwegen en ‘dood’ alom. Naast het (denkend) leven en lezen, inspireerden ook de muziek en de beeldende kunst mij tijdens het schrijven. Naar de muziek wordt in de tekst verwezen. Voor de ‘plaatjes’ is plaats ingeruimd op deze site. De betiteling verwijst aldaar naar het desbetreffende gedicht in het papieren tijdschrift, te weten Extaze 17/18. Theo van der Wacht 4/2016