‘Mystiek’

Vier essayisten benaderen het verschijnsel mystiek vanuit verschillende richtingen.
Jaap Goedegebuure analyseert het werk van de Europese avant-garde van de twintigste eeuw, voor zover de vertegenwoordigers van die stroming zich bekenden tot een ‘bezield verband’.
Wouter Kusters vergelijkt de mystieke weg met de psychose en benadrukt daarbij het belang van de dialectiek tussen ‘schrijven vanuit’ (een inzicht) en ‘schrijven over’ (de werkelijkheid zoals wij die als ‘gewoon’ ervaren).
Marlies De Munck onderzoekt de vraag naar de betekenis van instrumentale muziek. Plakken wij die betekenis erop, komt hij voort uit de muziek zelf of ontstaat hij in de praktijk van het engagement, in de concrete muzikale ervaring? Schuilt ‘betekenis’ in de band die wij opbouwen met dingen die ons overstijgen?
Arnold Heumakers komt in zijn benadering uit bij de sacrale trekken van oorlogsvoering, zoals die zich openbaarden ter keerzijde van de geïndustrialiseerde oorlog, die in 1914 een totaal karakter kreeg. Als het geweld maar onmenselijk genoeg is, dan voegen fascinatie en vervoering zich bij ontzetting.

Het beeldend werk van Tanja Smit, de gedichten van Maria van Daalen, Renée van Riessen, Maarten Buser, Michiel Hanon en Gerrit Vennema, en het korte verhaal van Hans Muiderman sluiten bij deze thematiek aan. Verder verhalen van Lisette Erdtsieck, Annette van ‘t Hull, Elvira Werkman en Giuseppe Minervini.

E X T A Z E  1 1  B E S T E L L E N

Tanja Smit is beeldend kunstenaar. Tekenen vormt de basis van haar werk in diverse disciplines, waarmee ze, elk op eigen wijze, nieuwe   betekenissen ontwikkelt en bestaande transformeert. Haar gelaagde schilderijen, tekeningen en kunstenaarsboeken bevinden zich in publieke- en privécollecties in binnen- en buitenland en worden regelmatig geëxposeerd.  Sommige werken gaan uit van gedrukte tekst: Al tekenend, direct op boek of krant, worden daar onderliggende structuren van aan het licht gebracht. Andere vertrekken vanuit intuïtief gepenseelde lijnen en   vlekken, waaraan, door middel van een gelaagd schilderproces, archetypische beelden worden onttrokken, als uit een collectief geheugen. Omgekeerde parcoursen, die beiden bewegen tussen het bewuste- en het onderbewuste, spelregel en impuls, taal en beeld, lezen en zien.