Een niet verstuurde ansichtkaart ligt op een kastje in mijn slaapkamer. De foto op deze kaart staat voor mij symbool voor de ideale vakantie: samen met een vriendin in een open Fiat 500 – de echte, niet de lookalike – naar Zuid-Europa trekken. Over onverharde weggetjes op weg naar de cipressen en onbekende bestemmingen. Dat is Het Echte Leven!
De vriendin is een opgeruimde, leuke vrouw met humor, liefst de vrouw die ik Mijn Vriendin mag noemen. We genieten van de vrijheid. Een klein, niet te comfortabel autootje is goed genoeg, nee leuker dan een dure bolide. Eigenlijk staat dit voor weinig hebben, maar veel genieten. Want het gaat in dit leven niet om het materiële bezit; je moet ontdekken en beleven! Rijdend schijnt de zon op onze bol, en de omgeving krijgt een steeds zuidelijker aanblik. We zijn Op Weg, het onbekende tegemoet, maar anders dan Jack Kerouac.
Ooit kwam ik in de buurt van dit ideaalbeeld, toen ik met mijn toenmalige vriendin met een kleine auto, hoewel geen Fiat 500, kamperend naar het Zuiden trok. Maar ook werd het lang geleden benaderd door een reis naar Italië, in een echte Fiat 500. Maar dit was dan weer samen met mijn broer.
Inmiddels is de verwerkelijking van een dergelijke vakantie verder weg dan ooit. Ook al zal ik de niet meer zo jeugdige zorgeloosheid nog wel op kunnen opbrengen, en kan ik ook wel voor een geschikte Fiat zorgen, de onontbeerlijke opgeruimde leuke vriendin met humor ontbreekt.
Voorlopig koester ik deze ansichtkaart, en kijk ik er met regelmaat naar, opdat ik niet vergeet.
