1
er woont een boze koning
in mijn borst
ik sla geen mea culpa
maar voed hem vogelzaad
omdat iedereen dat doet
wanneer we ’s morgens
rond de tafel zitten
gezichten naar de muur
ziet men onze baarden oplichten
als brandschone rechthoeken
we gloeien
maar enkel in het donker
2
Leo’s buste van vogelzaad
biedt voeding voor het nest
nestbevuilers zegt men
nestbeveiligers zegt men
een duif voelt zich belangrijk
omdat hij voor duizend toeschouwers
op Leo’s schouders heeft gescheten
misschien is de duif inderdaad belangrijk
maar kakken kan iedereen
wanneer de avond valt
wordt op het witte vlak onder Leo’s kin
een diavoorstelling afgespeeld
3
Leo geeft ruiterlijk toe
dat hij fouten heeft gemaakt
dat doet hij vanop zijn stenen paard
starend in een zon die ondergaat
’s nachts klonteren meningen
samen tot een krijtwitte maan
die minzaam glimlachend
boven de hoofden van de
bezoekers hangt
Leo opent zijn armen
en omhelst de bekentenissen
die wij niet over onze lippen krijgen
als dartele veulens draven we met hem
van witte vlek naar witte vlek
daarna gaan we douchen
