Duivelskunstenaar en de seksuele context, door Christian oerlemans
Zelfs na de autopsie is nog niet duidelijk waarom Prince die noodlanding heeft gemaakt.Sinds de jaren tachtig heb ik niet zoveel gezien en gehoord over Prince. Uiteraard weer gekeken, naar zijn films, zijn shows. Show is eigenlijk een te gering … Lees verder
Het immuunsysteem, door Christian Oerlemans
Het is fascinerend om avonturen te beleven in je eigen hoofd. Ik bedoel niet echt dromen, hoewel dat ook interessant is. (Laatst reed ik met twee gedroomde vrienden in een gedroomde Bentley met twéé turbo’s, het ging zo hard dat … Lees verder
Misdaad en straf, door Christian Oerlemans
Dit is de titel van het verhaal van Dostoyevsky, over Rodion Romanovich Raskolnikov, de man die bewust een moord pleegt om geld te stelen van een vrouw die in zijn ogen een ‘slecht mens’ is. Toegestaan dus. Ongelukkigerwijze wordt hij … Lees verder
Wie lacht niet die de mens beziet, door Christian Oerlemans
In mijn jeugd was er een tijdschrift genaamd De Lach. Het lag in de leesportefeuille bij de kapper, en de onderkop was de titel van deze column. Dit zinnetje speelt mij nog vaak door het hoofd, vooral als ik televisiereclame … Lees verder
Kerstwens, door Christian Oerlemans
Vrienden, Nu iedereen weer bezig is met de Kerstkaart, vraag ik mij af; hoe is dit zo uit de hand gelopen? Het schijnt dat in 1843 een Engelsman genaamd Sir Henry Cole voor het eerst een ‘Kerstkaart’ verstuurde, waarop een … Lees verder
Eenvoudig opgeschreven, door Christian Oerlemans
Er zijn mensen die niet lezen. Ze lezen geen boeken, laat staan literatuur, ze vinden het zonde van hun tijd, ze hebben wel wat beters te doen. Er is een televisiecommercial van ‘Anderzorg’ die ons dit toont: jeugdige hyperactieve types … Lees verder
Jerzy Kosinski, door Christian Oerlemans
One day he trapped a large raven, whose wings he painted red, the breast green and the tail blue. When a flock of ravens appeared over our hut, he freed the painted bird. As soon as it joined the flock … Lees verder
In de sportschool, door Christian Oerlemans
In de sportschool voel ik mij niet op mijn plaats. Bewegen is gezond, dat geef ik toe, maar zinloos bewegen is op z’n zachtst gezegd saai, om niet te zeggen dom. Lopen op een zich voortrollende lap rubber is tijdverspilling, … Lees verder
Robotologica, door Christian Oerlemans
De schrijver Eriek Verpale is overleden. Hij werd slechts 63 jaar. Ach, denk ik dan, dit is nog niet zo gek vergeleken met mijn broer Hans die 29 werd. Hans haalde voor zijn dood nog net de lexicon van Pieter … Lees verder
Jagen, door Christian Oerlemans
Mijn kleinzoon van tien ving laatst voor het eerst van zijn leven zelfstandig een vis(je). Aan een weerhaakloos haakje, dus extra moeilijk. Hij was er zelf erg van onder de indruk. Trots op de foto, meteen doorgeappt aan mama; kijk … Lees verder
Warme dagen, door Christian Oerlemans
Hoe relatief is alles wanneer je tegen jezelf zegt: “hmmm lekker koel”. En dan op de thermometer ziet dat het 26 graden is. ‘s Avonds om elf uur, achter mijn laptop in het atelier. Buiten is het 31 graden. Zelden … Lees verder
Het ontvreemde gezicht van Frans Kellendonk, door Christian Oerlemans
Frans Kellendonk was een veelbelovend schrijver. Men zegt zelfs; de meest veelbelovende van zijn tijd. Nu Extaze op 2 Juli 2015 het ‘Kellendonk Nummer’ presenteert, lijkt het mij eerbiedig om iets te schrijven over de schrijver. Er is geen schrijver … Lees verder
Cataplana op een miljonairs plek, door Christian Oerlemans
Vrienden nodigden mij uit voor de beste ‘Cataplana’ van Portugal. Ze zeiden erbij dat het restaurant mij zou verrassen. Cataplana is een éénpansgerecht dat ooit door vissers is bedacht. Uit armoe eigenlijk. Ze gooiden alles wat ze opvisten en niet … Lees verder
Dromen waarmaken, door Christian Oerlemans
Terwijl ik op mijn computer met alle geweld een ‘.esp’ bestand wil openen – niet omdat het nodig is, maar omdat ik het wil – loopt de boel vast en dus besluit ik een pauze in te lassen. De pc … Lees verder
Fado en Poëzie, door Christian Oerlemans
In het Huis van de Inktvis (Casa do Polvo) in Santa Luzia is het op donderdag ‘fado-avond’. Op zich geen nieuws, want fado-avonden vind je overal in Portugal, tot in de kleinste kroeg waar bezoekers ineens opstaan om met hese … Lees verder
Rode schoentjes, door Christian Oerlemans
Dat je als oudere man gefascineerd kunt worden door een paar schoentjes. Of beter gezegd; gebiologeerd. Een soort verliefdheid, want ik bleef ermee rondlopen, met die schoentjes in mijn hoofd. Als je het opschrijft wordt de pijn al minder, zei … Lees verder
Hun benne, door Christan Oerlemans
Enige tijd terug zat ik aan, aan een herendiner. (Ja ja twee keer aan, denk aan Toon Hermans). Het doel ervan – behalve eten – doet hier niet ter zake, maar voor dit stukje was het gezelschap interessant. Naast mij … Lees verder
En de mens schiep, door Christian Oerlemans
Op zondagmorgen lig ik graag in bad. Zo lang mogelijk, dus goed heet beginnen. En vooral koffie bij de hand. Het is een verrukkelijke onderdompeling in jezelf, terug in de moederschoot, ongestoord in het zijn. En bovendien een bad voor … Lees verder
Consument in Portugal, door Christian Oerlemans
Na vijfentwintig jaar consumeren in Portugal, blijf ik mij nog steeds verbazen. De verschillen tussen groot en klein, modern en antiek, rijk en arm blijven verbazingwekkend. Toen ik hier kwam werd het meeste vervoer gedaan met de muilezelkar en de … Lees verder
