Onze heerlijke sadistische kinderspelen hebben werkelijk de makkelijkste spelregels.
Wij halen onze heerlijke jongelingen namelijk uit jeugdgevangenissen zonder ook maar
Het geringste probleem wij vertellen de immer goedgelovige directeuren dezer
Strafinstellingen voor de ontspoorde jeugd dat de zorgvuldig geselecteerde jongelingen
Mogen werken op het paleis van tante Bea wat natuurlijk een enorme eer vermag te zijn.
Op het landgoed aangekomen leggen wij de jonge knapen geheel in de watten en ook
Drogeren wij de schatten en dan o zo heerlijk kleden wij ze uit en voor zij er werkelijk
Erg in hebben worden zij door ons de verlichten extatisch naakt het bos ingejaagd en
Kan ons uiteindelijke doel de jacht op jongens pas goed een definitieve aanvang vinden.
Het allermooiste is uiteraard wanneer wij een knaap te pakken krijgen en hem van ons
Deel voorzien hebben als jachttrofee zijn pielemuis afhakken om er even triomfantelijk
Mee in de lucht te zwaaien waarna wij wij onze jachttrofeeën in leveren bij de prins die
Ze nu al jarenlang voor de ware liefhebbers tentoonstelt in zijn koninklijke paleizen
Het zijn pleziertjes zijn die al onze inspanningen voor de staat een ietwat te verlichten.
En wie zal het ons kwalijk nemen.
Niemand toch?
Wij namelijk zijn de absolute heersers van de wereld,
Terwijl niemand dat te beseffen lijkt en zo het liefst willen wij dat graag houden ook.
