Sjofel-chique
Op zoek naar de ultieme openingszin waarmee ik het onderscheid kan maken als prozaschrijver, zie ik in gedachten mezelf al zitten schrijven aan een veel te klein houten tafeltje met een veel te grote iMac erop. Het interieur van mijn appartement in spe is minimalistisch en hip: een sanseveria op het raamkozijn, een bibliotheek van op elkaar gestapelde houten kratten, de salontafel niets meer dan een Europallet op krakkemikkige Gamma-wieltjes. Kortom, sjofel-chique met hier en daar een Scandinavische toets. Ik zie het zo voor me. Nu die eerste zin nog.
0032
Om haar schrijfsels bij de Nederlandstalige uitgevers bekend te maken, gebruikte Marijke Van Assche steevast twee e-mailadressen. Het eerste was gekoppeld aan d’r website (www.marijkevanassche.be) en had ze hello@marijke.be genoemd. Met het andere adres solliciteerde ze dan in Nederland. Onder marije@gmail.com. En haar naam veranderde ze stiekem in Marije van As. Om het allemaal echt te laten lijken, vatte ze aan met ‘Hoipiepeloi’, mengde ze een stuk of wat ‘nou’s’ en ‘sjonge jonges’ erdoor en maakte ze van confituur jam en van croque-monsieur tosti. Afsluiten deed ze met ‘Ajuus’ of ‘Doeg’. Na jaren van tevergeefs proberen, besloot Marije van As dat het voorzeker aan de prefix 0032 lag. Of aan de website.
Concorde
Schrijfwedstrijd Sweek 2018, kernwoord ‘vlucht’
Mohammed Van Compernolle, de grote Vlaamse dichter met Nederlandse roots, zocht die broeierige julidag naar een verse insteek voor een nieuw gedicht, dat alvast de werktitel ‘Vlucht’ had meegekregen. Het zou een compositie worden over de grillige parabool van het leven, met zijn ups en zijn downs, en waarom dit allemaal eigenlijk zin had. Over de zin ervan zou Van Compernolle enkele suggesties aanreiken, waarmee de lezer het maar moest doen: laag na laag, sluier achter sluier. Het liedje op de radio klonk links-libertijns, flirtend met de grens van hip en kosmopolitisch. Comp had een bloedhekel aan hip. En eigenlijk aan alles wat Westers aanvoelde. Wat omhoog gaat, komt later onvermijdelijk weer naar beneden. Omgekeerd gaat het net zo. De vlucht van de Concorde boort haar baan door het bestaan en verzandt in de brand weer tot as, voor zij die haat in het hart toestaan. Te klef. Van Compernolle had een bloedhekel aan klef.
